Što god bih reka' o Jokiću bilo bi već rečeno,tako da nema smisla da se ponavljam postovima o njegovoj veličini.
Nadam se da će ovo uticati da se promijeni čitava struka na ovim prostorima,tj selekcija u mlađim kategorijama,i rad sa mlađim igračima.
Kod nas ( pri tome mislim na cijelu bivšu državu ) u mlađim selekcijama su prije svega najbitnije fizikalije,koliko talentovane djece u startu otpadne zato što nijesu fizički moćni, poslije toga imamo rezultate kao imperativ što je totalno nebitno za mlađe kategorije,pri tome se sputava kreativnost igrača.
Sjećam se da smo mi sa 15 godina imali barem 10 akcija,3 vrste zonskog presinga,različitih odbrana,sve da bi dobili meč ili dva više u mlađim kategorijama,pri tome ubijajući svaku kreativnost,bilo kakav pokušaj iskakanja iz kalupa i nekog individualnog rješenja odmah bi uslijedila klupa.
I onda se pojavi ON,momak koji se bukvalno igra košarke,koji ima kile viška,ali ima nevjerovatan osjećaj i košarkaški IQ i pokaže da je ipak na koncu konca vještijna najbitnija.
Tu prije svega moram odat priznanje Mišku iako njega kao pojavu prati i dosta negativnih stvari ovoga puta moram reć da ništa od ovoga ne bi bilo da nije Jokić bio kod njega u klubu,da je kao klinac poša u Zvezdu ili Partizan ništa od njega ne bi bilo,uvukli bi ga u mulj pritisaka,saopštenja,prekidanja utakmica,imperativa rezultata i on se sa svojim poimanjem košarke tu definitivno ne bi uklopio.
Svaka čast još jednom Jokeru,
nadam se da ćeš otvorit vrata mnogim na ovim prostorima koji znaju i osjećaju košarku,i da će se promijeniti prioriteti selekcije i uopšte pogleda na košarku naše cijenjene '' struke '' koja je ostala zaglavljena nedje u 80-im godinama prošloga vijeka.
