ma stvarno je ovo sansa ove generacije i zato svi oni koji se osjecaju Bosancima neka procitaju post koji je napisao jedan veoma veliki nas navijac iz Mostar a meni se svidio i zato ga pokazujem vama
Pol:
Pridružio: 27 Feb 2003
Poruke: 93
Poslao: Čet Sep 11, 2003 6:29 pm Naslov: DOMOVINA vs Denmark
--------------------------------------------------------------------------------
Ostala je jos jedna, jos samo jedna pobjeda za vjerovatno najsretniji trenutak Bosne i Hercegovine u posljednjih 11 godina. Desilo se puno toga za to vrijeme. Puno je gorke suze i herojske krvi natopilo bosanske planine i tvrdi kamen Hercegovine, puno je prkosa i inata naraslo u dobrom bosanskom srcu i plemenitoj hercegovackoj dusi. Zazelimo svi da da se sav nas bol, nesreca, jad, bijeda, patnje, tuga i sve ono sto nas kao Mjesec Zemlju prati posljednjih godina pretvori u snagu i moc koji pobjedjuju i da se sva ta snaga i moc sliju u tijela njih 11-orice 11.10.2003 godine. Zazzelimo da dobiju krila i da ucine taj nadljudski napor za svoju domovinu i da pometu Dance sa lica zemlje. Neka to urade, ne zobg toga sto mi ne volimo Dansku, nego zbog toga sto i mi svi skupa volimo Bosnu i Hercegovinu. Neka se bore za svoju domovinu kao sto su se nasi i njihovi preci vijekovima borili i kao sto se danas mi borimo. Taj zeleni teren u Zenici 11.10.2003 godine ce biti prva linija fronta. Oni ce tada biti jedini koji brane Bosnu i Hercegovinu. Njih 11 treba da bude svjesno da su sve nase oci uprte u njih, da svi cekamo i duboko smo svjesni da tu liniju ne smije niko probiti. Bosna i Hercegovina te veceri mora pobijediti. Neka to bude pobjeda za svu napacenu djecu Bosne i Hercegovine, za djecu i mladost bez mladosti i djetinjstva, neka to bude pobjeda za Bihac, Mostar, Sarajevo, Srebrenicu i sve ostale napacene, srusene i unistene gradove Bosne i Hercegovine. Neka pobjedi bosanski inat i hercegovacki krmaluk i kao sto smo se stotinama puta digli iz pepela i pobjedili Golijata ucinimo to i sada, jer Bosna i Hercegovina to moze, hoce i zeli. Ovaj narod se nije zaboravio smijati, iako je duboko nesretan i isfrustriran u dusi. Treba nam bar jedna noc srece i ponosa, koji istina nikada nismo izgubili. Treba nam i da nam Evropa, koja je mora se priznati mentalno, kulturno i civilizacijski iza nas, bar jednom, bar jednu noc kaze: Veliki BOSANCI I HERCEGOVCI i da nas ne smtaraju ciganima (mada su oni posljednji koji na to imaju pravo). Treba nam da bar jednu noc svi gradjani ove drzave imaju isti osjecaj,a to je ponos sto zive u Bosni i Hercegovini i sto su njeni gradjani. Dugo smo cekali ovaj trenutak, predugo, sanjali ga u snovima, pjevali u pjesmama, unaprijed mu se radovali, jer smo znali da ce doci, da mora doci, da i u nasa srca na jedan tren, samo na jedan tren mora svratiti sreca. Jednostavno u zenici ne smije biti greske, jer sav nas bol ce lebditi iznad stadiona, sva nasa neunistiva nada, svaka nasa suza puna tuge. Njih 11 u Zenici mora biti spremno na smrt, na to da daju zivot, poginu, izgore na terenu za samo 1 gol vise u mrezi Danaca. Oni moraju biti sta nama ta pobjeda znaci i koliko dugo je cekamo. Zbog toga neka ime Bosne i Hercegovine 11. oktobra 2003. godine oko 22:30 sati preleti Evropu, taj nadobudni i prepotentni svijet, kao cudo, svijetsko cudo i pokaze da smo kao totalni autsajder u grupi smrti uspjeli biti prvi, a najjaci smo zaista kada nas svi otpisu i kada je smrt u pitanju, jer sa njom se radjamo i zivimo. Neka preleti Evropu sa jasnom porukom da nije sve u novcu, da ima nesto i u dusi, u toj nasoj bosanskoj dusi prkosnoj od sna, o cijoj snazi najljepse pjeva nas Aleksa Santic:
I KAD NAM MUSKE UZMETE ZIVOTE
GROBOVI NASI BORTI CE SE S VAMA.