Zvezda i Partizan su od osnutka jugo lige bili privilegirani jednako kao i Hajduk. Uspon Zvezde počinje tamo negdje krajem 70-tih kada sportski direktor tog kluba postaje Dragan Đajić. On je bio sposoban nogometni menađer koji je znao da se nogometna momčad treba popunjavati po sustavu da se dovode  kvalitetni i karakterni igrači koji igraju na pozicijama koje su do njihovog dolaska bile bolne točke. Đajić je bio jako sistematičan i njemu se nije mogla dogoditi onakva greška kakva se dogodila DInamu kad je prije dvije godine doveo Pranjića, Ljubojevića i Ješea, mlade nogometne predstavnike i vrlo talentirane igrače ali istovremeno bahate te sklone nedisciplini kako onoj na terenu tako i izvan njega. Negdje u drugoj polovici 70-tih u jugo ligi kao i šire nije bilo boljih tehničara i driblera od vedeta SLobode iz Tuzle Jašarevića, Mulahasanovića, Hukića i Šećerbegovića. No, Zvezda nikad nije pokazavila zanimanje za njih jer su oni bili poznati po svom raskalašenom privatnom životu i neurednom treniranju. Općenito, za mene je Dragan Đajić uz Otta Hofmanna jedan od najboljih nogometnih menađera na tlu ex yu i mislim da bi se današnji DInamo po svom ustroju te metodama skautinga trebao ugledati na Zvezdu s kraja 70-tih pa sve tamo do početka 90-tih.

pazi oko privilegija.svi klubovi su bili privligevani u nekoj mjeri.zvezda sigurno manje od partizana i hajduka,a dinamo manje od zvezde.to tesko da s emoze sporiti ali kasnije vec od kraja 60-ih to s epuno manje osjecalo u odnosu na prvih 15 godina.

mada je zvezda i do tada bila najbolja a u 80-im je vec zahvaljujuci ,kako ti rece napravila sistem koji je bio ravan bilo kom evropskom klubu i to sa puno manje para.

 

Zvezda se tamo negdje od polovice 70-tih financirala iz buđeta ondašnje SR Srbije a pošto se u srpskoj javnosti doživljavala kao klub koji reprezentira Srbiju gotovo sve jake srpske tvrtke su financirale Zvezdu.

Partizan su s druge strane financirali JNA i mani dio srpskih tvrtki ali je Partizan bio jak u administraciji FSJ-a. Hajduk je posebna priča. To je bio Titov omiljeni klub tako da su tada po direktivi sva društvena poduzeća u dalmaciji i veći dio takovih poduzeća u cijelo Hrvatskoj morali sponzorirati Hajduk. No, vratimo se malo na zvedu kad smo o njoj počeli. Đajić je posložio dobru generaciju na čelu s Pižonom Petrovićem ali je tu napravio jednu grešku. Ta je da praktički do Vasketa Zveda nije imala pravog trenera koji bi ju vodio u jakim evropskim utakmnicama. Stanković je bio samo dobar za jugo ligu a onaj Zec čak ni za nju. Šekular je s druge strane bio previše neozbiljan. Tek dolaskom Vasovića i kasnije Ljupka Petrovića Zvezda dobija onu pravu evropsku fizionomiju. Pogotovo se to odnosi na ovog drugog. Petrović je kao kondicionog trenera u zvezdi angažirao najboljeg stručnjka za tjelesnu spremu u bivšoj yu a danas u hr Miljenka Raka. Zvezdin nogomet u onom polufinalu protiv Byerna je bio savršenstvo sklada tehnike i snage. To je bilo valjda jedini put u povijesti nogometa da je netko u obje utakmnice trkački nadmašio Nijemce.

 

 

pa ima tu istine oko trenera ali sve se poklopilo pa smo osvojili to.mada je zvezda sa miljanicem imala ipak dobru igru ali je nesto falilo.mozda bas to sto je zvezda 90-91 igrala najvise fizicki i trkacki i takmicarski i da su tad sazreli savicevic,binic pancev,najdoski a pao im s aneba belodedic koji je bio krajnji tockoc koji je falio.i prvi put nismo bili moralni pobjednici kao obicno.zato mi se svidjao osim mada petrovic poslije nije uspio nigdje