OI 2016. - Vaterpolo
Sport u kojem branimo zlato koje smo na impresivan način osvojili u Londonu prije 4 godine tada predvođeni briljantnim Pavićem na golu i granitnom obranom. Iako će ovdje teško biti obraniti pored dominantnih srba ipak ne treba otpisati naše tako lako. Mogli smo doći u i u jačem sastavu da nema da tako kažem problematičnih odnosa u i oko reprezentacije. Aktualno jest da se još uvijek čekaju papiri iz Šapanjolske za Garciu i ako ne dođu do ponedjeljka kad se mora prijavit konačni popis ta opcija će otpasti. S ovim što imamo još uvijek možemo puno i medalja mora biti cilj. Srbi odskaču i love jedino zlato koje im nedostaje. Od ostalih mađari, grci, talijani, crnogorci će nam bit glavni konkurenti u borbi za medalju. Ne treba otpisat ni USA koji su uvijek opasni na olimpijskom turniru. Brazil unatoč domaćinstvu i napretku teško može iznenadit i ući u medalje, iako ne treba ni to isključit.
Skupina A
1. Srbija
2. Grčka
3. Mađarska
4. Brazil
5. Australija
6. Japan
Skupina B
1. Hrvatska
2. Italija
3. Crna Gora
4. SAD
5. Španjolska
6. Francuska
Skupina A
1. Srbija
2. Grčka
3. Mađarska
4. Brazil
5. Australija
6. Japan
Skupina B
1. Hrvatska
2. Italija
3. Crna Gora
4. SAD
5. Španjolska
6. Francuska
[uredio Shaggy - 14. srpnja 2016. u 17:15]
Po meni bi Brazilci mogli biti veliko iznenađenje. Na klupi je zna se tko, a igrački kadar im je dovoljno dobar da uz tehničke finese mogu zapapriti svima. Jučer su se poigrali s Japancima u prve tri trećine, a sada na pripremnom turniru u Boru su posve ravnopravni Crnogorcima.
Ako su Srbi neprikosnoveni broj 1 u ovoj grupi, onda bi Brazil (uz sigurni sudački poguranac) mogao gledati poziciju broj 2 ili 3.
Ako su Srbi neprikosnoveni broj 1 u ovoj grupi, onda bi Brazil (uz sigurni sudački poguranac) mogao gledati poziciju broj 2 ili 3.
http://www.openerarankings - Australian Open 2022. - Australian Open 2022. - 23*-51*
Vaterpolo je, uz fudbal, jedan od najstarijih timskih sportova na OI. U programu igara je od Pariza 1900. godine. Najuspešnija selekcija u istoriji igara je Mađarska, sa 9 zlatnih medalja i čak 12 uzastopno osvojenih medalja - počevši od Amsterdama 1928. godine, a zaključno sa Moskvom 1980. godine.
Mađari su, zajedno sa Italijanima, rekorderi i po broju uzastopnih učešća na vaterpolo turnirima (13), a slede ih Jugoslavija i Australija sa po 12. Naravno, Mađari su rekorderi i po ukupnom broju učešća sa 22.
Što se tiče ženske konkurencije, vaterpolo se igra od Sidneja 2000. godine, a na dosadašnja 4 turnira nijedna selekcija nije uspela da odbrani zlato. Imali smo 4 različita olimpijska prvaka, s tim da su Amerikanke najuspešnije sa 4 (1-2-1) medalje i 3 finala.
Osvajači medalja u muškoj konkurenciji
1900, Pariz* - Velika Britanija, Belgija, Francuska / Francuska
1904, Sent Luis** – SAD, SAD, SAD
1908, London – Velika Britanija, Belgija, Švedska
1912, Stokholm – Velika Britanija, Švedska, Belgija
1920, Antverpen – Velika Britanija, Belgija, Švedska
1924, Pariz – Francuska, Belgija, SAD
1928, Amsterdam – Nemačka, Mađarska, Francuska
1932, Los Anđeles – Mađarska, Nemačka, SAD
1936, Berlin – Mađarska, Nemačka, Belgija
1948, London – Italija, Mađarska, Holandija
1952, Helsinki – Mađarska, Jugoslavija, Italija
1956, Melburn – Mađarska, Jugoslavija, SSSR
1960, Rim – Italija, SSSR, Mađarska
1964, Tokio – Mađarska, Jugoslavija, SSSR
1968, Meksiko Siti – Jugoslavija, SSSR, Mađarska
1972, Minhen – SSSR, Mađarska, SAD
1976, Montreal – Mađarska, Italija, Holandija
1980, Moskva – SSSR, Jugoslavija, Mađarska
1984, Los Anđeles – Jugoslavija, SAD, Zap. Nemačka
1988, Seul – Jugoslavija, SAD, SSSR
1992, Barselona – Italija, Španija, Unified Team***
1996, Atlanta – Španija, Hrvatska, Italija
2000, Sidnej – Mađarska, Rusija, SRJ
2004, Atina – Mađarska, SCG, Rusija
2008, Peking – Mađarska, SAD, Srbija
2012, London - Hrvatska, Italija, Srbija
* - nastupali samo klubovi
** - nastupali samo klubovi iz SAD
*** - sve republike bivšeg SSSR sem Letonije, Litvanije i Estonije
Osvajači medalja u ženskoj konkurenciji
2000, Sidnej - Australija, SAD, Rusija
2004, Atina - Italija, Grčka, SAD
2008, Peking - Holandija, SAD, Australija
2012, London - SAD, Španija, Australija
Bilans medalja - muškarci
1. Mađarska – 9-3-3
2. Jugoslavija – 3-4-0
3. Italija – 3-2-2
4. Velika Britanija – 3-0-0
5. SSSR – 2-2-4
6. Nemačka – 1-2-0
7. Hrvatska / Španija - 1-1-0
8. Francuska – 1-0-1
9. SAD – 0-3-3
10. Belgija – 0-3-2
11. Švedska – 0-1-2
12. SRJ-SCG / Rusija – 0-1-1
13. Srbija / Holandija - 0-0-2
14. Zap. Nemacka – 0-0-1
Bilans medalja - žene
1. SAD - 1-2-1
2. Australija - 1-0-2
3. Italija / Holandija - 1-0-0
4. Grčka / Španija - 0-1-0
5. Rusija - 0-0-1
Rekorderi po broju nastupa (računajući i Rio 2016)
22 - Mađarska
20 - SAD
19 - Italija
17 - Španija, Australija
Žene - SAD, Australija i Rusija po 5 nastupa.
Najuspešniji vaterpolisti na OI
Najuspešniji vaterpolista na olimpijskim turnirima je legendarni Dezso Gyarmati sa 5 (3-1-1) medalja na isto toliko turnira, od '48 do 64'. Uz Tamasa Faraga (Mađarska) i Manuela Estiartea (Španija), smatra se za jednog od najboljih vaterpolista svih vremena. Smatra se za najbržeg vaterpolistu svih vremena. Navodno je plivao na 100m (58,5) brže i od Weissmullera (58,6).
Pored njega, 3 zlatne medalje imaju i Karpati, Benedek, Kasas, Biros, G. Kiss, T. Molnar, Szecsi (Mađarska), odnosno Radmilovic i Smith (Velika Britanija). Po 2 zlata imaju: Jeney, Mayer, Halassy, Homonnai, Szivos Sr., Boros, Kanizsa, Markovits (Mađarska), Barkalov (SSSR) i Bukić (Jugoslavija).
Po ukupnom broju medalja na OI
5 - Gyarmati (Mađarska)
4 - Karpati, Yeney, Mayer, Bodnar, E. Molnar, Szivos Jr. (Mađarska), Pletinckx (Belgija)
3 - Benedek, Kasas, Biros, G. Kiss, T. Molnar, Szecsi, Halassy, Homonnai, Szivos Sr., Boros, Kanizsa, Markovits, Farago, F. Konrad, Pocsik, Sarosi, Domotor, Felkai, J. Konrad (Mađarska), Radmilovic, Smith (Velika Britanija), Barkalov, Osipov, Sharonov, Semyonov, Ageyev (SSSR), Gorshkov, Kozlov (Rusija), Bukić (Jugoslavija/Hrvatska), Gunst (Nemačka), Blitz, Durant, Gregoire (Belgija), Andersson, Julin, Hanson, Kumfeldt (Švedska), Savić, Vujasinović, Šapić, Ćirić, Udovičić(SRJ/SCG/Srbija).
Žene - najuspešnije su dve Amerikanke - Brenda Villa i Heather Petri sa po 4 medalje (1-2-1). Svaki put su osvojile medalju, a uz Sofiyu Konukh (Rusija) su rekorderke i po broju nastupa - 4. Brenda Villa je 2010. godine proglašena za najbolju igračicu decenije.
Rekorderi po broju nastupa - muškarci
6 - Manuel Estiarte (Španija)
5 - Dezso Gyarmati, Tibor Benedek (Mađarska), Gianni De Magistris (Italija), Georgios Mavrotas (Grčka), Jesus Rollan, Jordi Sans, Salvador Gomez (Španija)
- Mađari su najuspešnija nacija sa ukupno 15 medalja, od čega 9 zlatnih. Njihova čuvena generacija 2000.-2008., je uspela da uradi nešto što je pre toga pošlo za rukom samo Britancima (1908.-1920.) predvođenim Radmilovićem - da osvoji 3 uzastopna zlata.
- Pored Mađara (u više navrata) i Britanaca, zlato je uspela da odbrani još jedino bivša SFRJ, '84-'88.
- Nakon 3 uzastopna zlata, Britanci nikada više nisu osvojili medalju - poslednja 1920. godine.
- Španci su već 20 godina bez medalje na OI, a pre toga su osvojili dve uzastopne (i jedine) u Barseloni i Atlanti.
- Ameri nikada nisu osvojili zlato, a izgubili su 3 finala, od čega dva uzastopno od istog protivnika - SFRJ ('84-'88).
- Srpski vaterpolisti su redovni učesnici polufinala od Sidneja '00 i jedini koji su svaki put bili među 4 najbolja tima, ali pod tri različita imena - SRJ/SCG/Srbija.
- Crna Gora je na poslednja dva turnira igrala u polufinalu, ali je oba puta ostala bez medalje i oba puta je poražena u meču za bronzu od istog protivnika - Srbija.
Mađari su, zajedno sa Italijanima, rekorderi i po broju uzastopnih učešća na vaterpolo turnirima (13), a slede ih Jugoslavija i Australija sa po 12. Naravno, Mađari su rekorderi i po ukupnom broju učešća sa 22.
Što se tiče ženske konkurencije, vaterpolo se igra od Sidneja 2000. godine, a na dosadašnja 4 turnira nijedna selekcija nije uspela da odbrani zlato. Imali smo 4 različita olimpijska prvaka, s tim da su Amerikanke najuspešnije sa 4 (1-2-1) medalje i 3 finala.
Osvajači medalja u muškoj konkurenciji
1900, Pariz* - Velika Britanija, Belgija, Francuska / Francuska
1904, Sent Luis** – SAD, SAD, SAD
1908, London – Velika Britanija, Belgija, Švedska
1912, Stokholm – Velika Britanija, Švedska, Belgija
1920, Antverpen – Velika Britanija, Belgija, Švedska
1924, Pariz – Francuska, Belgija, SAD
1928, Amsterdam – Nemačka, Mađarska, Francuska
1932, Los Anđeles – Mađarska, Nemačka, SAD
1936, Berlin – Mađarska, Nemačka, Belgija
1948, London – Italija, Mađarska, Holandija
1952, Helsinki – Mađarska, Jugoslavija, Italija
1956, Melburn – Mađarska, Jugoslavija, SSSR
1960, Rim – Italija, SSSR, Mađarska
1964, Tokio – Mađarska, Jugoslavija, SSSR
1968, Meksiko Siti – Jugoslavija, SSSR, Mađarska
1972, Minhen – SSSR, Mađarska, SAD
1976, Montreal – Mađarska, Italija, Holandija
1980, Moskva – SSSR, Jugoslavija, Mađarska
1984, Los Anđeles – Jugoslavija, SAD, Zap. Nemačka
1988, Seul – Jugoslavija, SAD, SSSR
1992, Barselona – Italija, Španija, Unified Team***
1996, Atlanta – Španija, Hrvatska, Italija
2000, Sidnej – Mađarska, Rusija, SRJ
2004, Atina – Mađarska, SCG, Rusija
2008, Peking – Mađarska, SAD, Srbija
2012, London - Hrvatska, Italija, Srbija
* - nastupali samo klubovi
** - nastupali samo klubovi iz SAD
*** - sve republike bivšeg SSSR sem Letonije, Litvanije i Estonije
Osvajači medalja u ženskoj konkurenciji
2000, Sidnej - Australija, SAD, Rusija
2004, Atina - Italija, Grčka, SAD
2008, Peking - Holandija, SAD, Australija
2012, London - SAD, Španija, Australija
Bilans medalja - muškarci
1. Mađarska – 9-3-3
2. Jugoslavija – 3-4-0
3. Italija – 3-2-2
4. Velika Britanija – 3-0-0
5. SSSR – 2-2-4
6. Nemačka – 1-2-0
7. Hrvatska / Španija - 1-1-0
8. Francuska – 1-0-1
9. SAD – 0-3-3
10. Belgija – 0-3-2
11. Švedska – 0-1-2
12. SRJ-SCG / Rusija – 0-1-1
13. Srbija / Holandija - 0-0-2
14. Zap. Nemacka – 0-0-1
Bilans medalja - žene
1. SAD - 1-2-1
2. Australija - 1-0-2
3. Italija / Holandija - 1-0-0
4. Grčka / Španija - 0-1-0
5. Rusija - 0-0-1
Rekorderi po broju nastupa (računajući i Rio 2016)
22 - Mađarska
20 - SAD
19 - Italija
17 - Španija, Australija
Žene - SAD, Australija i Rusija po 5 nastupa.
Najuspešniji vaterpolisti na OI
Najuspešniji vaterpolista na olimpijskim turnirima je legendarni Dezso Gyarmati sa 5 (3-1-1) medalja na isto toliko turnira, od '48 do 64'. Uz Tamasa Faraga (Mađarska) i Manuela Estiartea (Španija), smatra se za jednog od najboljih vaterpolista svih vremena. Smatra se za najbržeg vaterpolistu svih vremena. Navodno je plivao na 100m (58,5) brže i od Weissmullera (58,6).
Pored njega, 3 zlatne medalje imaju i Karpati, Benedek, Kasas, Biros, G. Kiss, T. Molnar, Szecsi (Mađarska), odnosno Radmilovic i Smith (Velika Britanija). Po 2 zlata imaju: Jeney, Mayer, Halassy, Homonnai, Szivos Sr., Boros, Kanizsa, Markovits (Mađarska), Barkalov (SSSR) i Bukić (Jugoslavija).
Po ukupnom broju medalja na OI
5 - Gyarmati (Mađarska)
4 - Karpati, Yeney, Mayer, Bodnar, E. Molnar, Szivos Jr. (Mađarska), Pletinckx (Belgija)
3 - Benedek, Kasas, Biros, G. Kiss, T. Molnar, Szecsi, Halassy, Homonnai, Szivos Sr., Boros, Kanizsa, Markovits, Farago, F. Konrad, Pocsik, Sarosi, Domotor, Felkai, J. Konrad (Mađarska), Radmilovic, Smith (Velika Britanija), Barkalov, Osipov, Sharonov, Semyonov, Ageyev (SSSR), Gorshkov, Kozlov (Rusija), Bukić (Jugoslavija/Hrvatska), Gunst (Nemačka), Blitz, Durant, Gregoire (Belgija), Andersson, Julin, Hanson, Kumfeldt (Švedska), Savić, Vujasinović, Šapić, Ćirić, Udovičić(SRJ/SCG/Srbija).
Žene - najuspešnije su dve Amerikanke - Brenda Villa i Heather Petri sa po 4 medalje (1-2-1). Svaki put su osvojile medalju, a uz Sofiyu Konukh (Rusija) su rekorderke i po broju nastupa - 4. Brenda Villa je 2010. godine proglašena za najbolju igračicu decenije.
Rekorderi po broju nastupa - muškarci
6 - Manuel Estiarte (Španija)
5 - Dezso Gyarmati, Tibor Benedek (Mađarska), Gianni De Magistris (Italija), Georgios Mavrotas (Grčka), Jesus Rollan, Jordi Sans, Salvador Gomez (Španija)
- Mađari su najuspešnija nacija sa ukupno 15 medalja, od čega 9 zlatnih. Njihova čuvena generacija 2000.-2008., je uspela da uradi nešto što je pre toga pošlo za rukom samo Britancima (1908.-1920.) predvođenim Radmilovićem - da osvoji 3 uzastopna zlata.
- Pored Mađara (u više navrata) i Britanaca, zlato je uspela da odbrani još jedino bivša SFRJ, '84-'88.
- Nakon 3 uzastopna zlata, Britanci nikada više nisu osvojili medalju - poslednja 1920. godine.
- Španci su već 20 godina bez medalje na OI, a pre toga su osvojili dve uzastopne (i jedine) u Barseloni i Atlanti.
- Ameri nikada nisu osvojili zlato, a izgubili su 3 finala, od čega dva uzastopno od istog protivnika - SFRJ ('84-'88).
- Srpski vaterpolisti su redovni učesnici polufinala od Sidneja '00 i jedini koji su svaki put bili među 4 najbolja tima, ali pod tri različita imena - SRJ/SCG/Srbija.
- Crna Gora je na poslednja dva turnira igrala u polufinalu, ali je oba puta ostala bez medalje i oba puta je poražena u meču za bronzu od istog protivnika - Srbija.
Dugo sam razmišljao odakle da počnem sa opširnijom rekapitulacijom olimpijskih vaterpolo turnira. Na kraju sam odlučio da to bude Meksiko Siti '68, kada je reprezentacija bivše SFRJ osvojila prvo od ukupno tri olimpijska zlata. Sve pre toga biće ''brzinska'' rekapitulacija.
Prva dva turnira u Parizu i Sent Luisu specifična su po tome što su na njima učestvovali klubovi, a ne reprezentacije. Čak šta više, u Sent Luisu samo domaći klubovi. Prvi turnir se igrao na obalama reke Sene, a drugi na veštačkom jezeru. Oba su ubedljivo osvojena od strane Osborne Swimming Cluba iz Manchestera, odnosno New York Athletic Cluba. Navodno, na turniru u Sent Luisu pojavio se i tim iz Berlina, ali su već posle prvog dana odustali od takmičenja, jer su u to vreme u SAD važila druga pravila i bila je dozvoljena mnogo grublja igra.
Naredna tri turnira u Londonu, Stokholmu i Antverpenu obeležila je reprezentacija Velike Britanije sa 3 uzastopna zlata i legendarni Paul Radmilovic koji je osvojio 4 zlatne medalje, 3 kao vaterpolista i četvrtu kao plivač. Radi se o jednom od najuspešnijih vaterpolista u istoriji olimpijskih turnira, zajedno sa nekolicinom mađarskih igrača, među kojima je i nekoliko članova čuvene generacije 2000.-2008. Paul je treći sin Antuna Radmilovića, imigranta iz Dubrovnika koji je otišao u Kardif (Vels). Četvrto zlato je osvojio kao član štafete 4x200m slobodno u Londonu 1908. godine, nekoliko dana nakon finalne vaterpolo utakmice između Britanije i Belgije.
Uoči početka igara u Londonu osnovana je FINA i prihvaćena su škotska pravila po kojima se igralo u Evropi. Bila su to pravila slična današnjim. Igrači su mogli koristiti samo jednu ruku prilikom dodavanja ili šuta, plivalo se za loptu, svirao se penal za prekršaje u 4 metra, igrači su dobijali isključenja... Samo, ona su trajala sve dok se ne postigne gol.
Naredna četiri turnira pre Drugog svetskog rata, održana su redom u: Parizu, Amsterdamu, Los Anđelesu i zanimljivo Berlinu.
Igre održane u Parizu 1924. godine ostaju upamćene iz dva razloga: Prvi poraz Britanije na olimpijskim igrama i to od Mađara 6-7, koji će već na narednim igrama u Amsterdamu osvojiti prvu medalju (srebro), a zatim još 11 medalja, ukupno 12 uzastopnih sve do Los Anđelesa '84. Drugi razlog je Johnny Weissmuller, koji je na tim igrama nastupao za vaterpolo selekciju SAD, a osvojio je i 3 zlata u plivanju. Dve godine ranije kao 18-godišnjak oborio je svetski rekord na 100m, a bio je i prvi čovek koji je preplivao 100m za manje od jednog minuta (58,6 sekundi). Ipak, svima je svakako mnogo poznatiji kao glumac u ulozi Tarzana.
U pobedi Mađarske 7-6 protiv Britanije i prvom porazu Britanaca na OI, učestvovala su i trojica igrača (Marton Homonnai 1906-1969, Alajos Keseru 1905-1965, Jozsef Vertesy 1901-1983) koji su sve do početka ove godine bili rekorderi po broju zlatnih medalja na prvenstvima Evrope, sa po 4 zlatne medalje. Na prvenstvu u Beogradu pre nekoliko meseci, prestigli su ih Slobodan Nikić, Živko Gocić i Filip Filipović.
Igre u Amsterdamu 1928. godine su specifične po prvom nastupu Nemačke nakon Prvog svetskog rata. I ne samo to, već su Nemci odmah osvojili zlato, jedino u istoriji. Takođe, došlo je do nekih promena u igri. Po ideji mađarskog trenera Bele Komjadija, igrači nisu puštali loptu da padne u vodu prilikom dodavanja, što je ranije bio običaj.
Igre u Los Anđelesu 1932. godine ostaće upamćene po prvom od ukupno 9 zlata za Mađare, a takođe i po napadu Brazilaca na mađarskog sudiju, kada je morala da interveniše i policija.
Poslednje igre pre Drugog svetskog rata održane su u Berlinu 1936. godine. Igre su specifične po prvom učešću reprezentacije Jugoslavije, a takođe i po tome što su prvi put išli direktni prenosi sa turnira. Po drugi put uzastopno, zlato su osvojili Mađari, a srebro Nemci. Mađari su tako razočarali veliki broj domaćih navijača i javnost koja je očekivala zlato za domaći tim. Nemci su uradili mnogo toga da bi se pokazali pred svetom, čak je izgrađen i Olimpijski bazen sa 20.000 mesta koji je i danas u upotrebi.
Jugosloveni su ostavili solidan utisak. Nakon poraza od Mađara 1-4 i Britanije 3-4, savladana je Malta sa 7-0, što je na kraju bilo dovoljno za 9. mesto na turniru. Vaterpolo selekciju Jugoslavije su predstavljali: Filip Bonačić, Luka Ciganović, Vinko Cvjetković, Miro Mihovilović, Ante Roje, Mirko Tarana, Bogdan Tošović, Dejan Dabović, Ivo Đovaneli, Vojko Pavičić i Ivo Štakula.
Ante Roje je jedini igrač koji je bio u sastavu reprezentacije i 9 godina ranije, kada je tadašnja kraljevina SHS, odigrala prve zvanične utakmice na prvom slovenskom prvenstvu u Beogradu. Protivnici su bili Poljska i Čehoslovačka.
Po završetku olimpijskog turnira u Berlinu, odigran je meč između reprezentacija Evrope i ostatka sveta. Evropa je dobila taj meč sa 9-0, a branio je Miro Mihovilović, najbolji golman turnira i najbolji golman sveta u periodu od 1934. do 1940. godine.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Sledeći put kratak rezime od Londona '48 do Meksiko Sitija '68.
Prva dva turnira u Parizu i Sent Luisu specifična su po tome što su na njima učestvovali klubovi, a ne reprezentacije. Čak šta više, u Sent Luisu samo domaći klubovi. Prvi turnir se igrao na obalama reke Sene, a drugi na veštačkom jezeru. Oba su ubedljivo osvojena od strane Osborne Swimming Cluba iz Manchestera, odnosno New York Athletic Cluba. Navodno, na turniru u Sent Luisu pojavio se i tim iz Berlina, ali su već posle prvog dana odustali od takmičenja, jer su u to vreme u SAD važila druga pravila i bila je dozvoljena mnogo grublja igra.
Naredna tri turnira u Londonu, Stokholmu i Antverpenu obeležila je reprezentacija Velike Britanije sa 3 uzastopna zlata i legendarni Paul Radmilovic koji je osvojio 4 zlatne medalje, 3 kao vaterpolista i četvrtu kao plivač. Radi se o jednom od najuspešnijih vaterpolista u istoriji olimpijskih turnira, zajedno sa nekolicinom mađarskih igrača, među kojima je i nekoliko članova čuvene generacije 2000.-2008. Paul je treći sin Antuna Radmilovića, imigranta iz Dubrovnika koji je otišao u Kardif (Vels). Četvrto zlato je osvojio kao član štafete 4x200m slobodno u Londonu 1908. godine, nekoliko dana nakon finalne vaterpolo utakmice između Britanije i Belgije.
Uoči početka igara u Londonu osnovana je FINA i prihvaćena su škotska pravila po kojima se igralo u Evropi. Bila su to pravila slična današnjim. Igrači su mogli koristiti samo jednu ruku prilikom dodavanja ili šuta, plivalo se za loptu, svirao se penal za prekršaje u 4 metra, igrači su dobijali isključenja... Samo, ona su trajala sve dok se ne postigne gol.
Naredna četiri turnira pre Drugog svetskog rata, održana su redom u: Parizu, Amsterdamu, Los Anđelesu i zanimljivo Berlinu.
Igre održane u Parizu 1924. godine ostaju upamćene iz dva razloga: Prvi poraz Britanije na olimpijskim igrama i to od Mađara 6-7, koji će već na narednim igrama u Amsterdamu osvojiti prvu medalju (srebro), a zatim još 11 medalja, ukupno 12 uzastopnih sve do Los Anđelesa '84. Drugi razlog je Johnny Weissmuller, koji je na tim igrama nastupao za vaterpolo selekciju SAD, a osvojio je i 3 zlata u plivanju. Dve godine ranije kao 18-godišnjak oborio je svetski rekord na 100m, a bio je i prvi čovek koji je preplivao 100m za manje od jednog minuta (58,6 sekundi). Ipak, svima je svakako mnogo poznatiji kao glumac u ulozi Tarzana.
U pobedi Mađarske 7-6 protiv Britanije i prvom porazu Britanaca na OI, učestvovala su i trojica igrača (Marton Homonnai 1906-1969, Alajos Keseru 1905-1965, Jozsef Vertesy 1901-1983) koji su sve do početka ove godine bili rekorderi po broju zlatnih medalja na prvenstvima Evrope, sa po 4 zlatne medalje. Na prvenstvu u Beogradu pre nekoliko meseci, prestigli su ih Slobodan Nikić, Živko Gocić i Filip Filipović.
Igre u Amsterdamu 1928. godine su specifične po prvom nastupu Nemačke nakon Prvog svetskog rata. I ne samo to, već su Nemci odmah osvojili zlato, jedino u istoriji. Takođe, došlo je do nekih promena u igri. Po ideji mađarskog trenera Bele Komjadija, igrači nisu puštali loptu da padne u vodu prilikom dodavanja, što je ranije bio običaj.
Igre u Los Anđelesu 1932. godine ostaće upamćene po prvom od ukupno 9 zlata za Mađare, a takođe i po napadu Brazilaca na mađarskog sudiju, kada je morala da interveniše i policija.
Poslednje igre pre Drugog svetskog rata održane su u Berlinu 1936. godine. Igre su specifične po prvom učešću reprezentacije Jugoslavije, a takođe i po tome što su prvi put išli direktni prenosi sa turnira. Po drugi put uzastopno, zlato su osvojili Mađari, a srebro Nemci. Mađari su tako razočarali veliki broj domaćih navijača i javnost koja je očekivala zlato za domaći tim. Nemci su uradili mnogo toga da bi se pokazali pred svetom, čak je izgrađen i Olimpijski bazen sa 20.000 mesta koji je i danas u upotrebi.
Jugosloveni su ostavili solidan utisak. Nakon poraza od Mađara 1-4 i Britanije 3-4, savladana je Malta sa 7-0, što je na kraju bilo dovoljno za 9. mesto na turniru. Vaterpolo selekciju Jugoslavije su predstavljali: Filip Bonačić, Luka Ciganović, Vinko Cvjetković, Miro Mihovilović, Ante Roje, Mirko Tarana, Bogdan Tošović, Dejan Dabović, Ivo Đovaneli, Vojko Pavičić i Ivo Štakula.
Ante Roje je jedini igrač koji je bio u sastavu reprezentacije i 9 godina ranije, kada je tadašnja kraljevina SHS, odigrala prve zvanične utakmice na prvom slovenskom prvenstvu u Beogradu. Protivnici su bili Poljska i Čehoslovačka.
Po završetku olimpijskog turnira u Berlinu, odigran je meč između reprezentacija Evrope i ostatka sveta. Evropa je dobila taj meč sa 9-0, a branio je Miro Mihovilović, najbolji golman turnira i najbolji golman sveta u periodu od 1934. do 1940. godine.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Sledeći put kratak rezime od Londona '48 do Meksiko Sitija '68.
![[UŽIVO] Varaždin poveo na Poljudu, Hajduk neprepoznatljiv!](/photos/_resized/511/82/0000000000511828_140_80_cut.jpg)
Amere se mora dobiti, pa dalje kako bude. Idealno bi bilo zauzeti jedno od prva dva mjesta i tako izbjeći Srbe i Mađare u četvrtfinalu, ali neće biti baš lako, svaka tekma je na nož (osim Francuza ajde).
"A winner is someone who recognizes his God-given talents, works his tail off to develop them into skills, and uses these skills to accomplish his goals." - Larry Bird
- Najnovije
- Najčitanije
[UŽIVO] Varaždin poveo na Poljudu, Hajduk neprepoznatljiv!
Nogomet
Novi poraz Bjelice i Union Berlina, komplicira se borba za ostanak
Nogomet
Važna pobjeda Verone, Pongračić odigrao cijeli susret za Lecce
Nogomet
Zrinski Osječko 1664 uvjerljivo do pobjede i povratka na vrh ljestvice
Nogomet
Nastavlja se sjajna golgeterska forma Marina Ljubičića!
Nogomet
PSV nakon šest godina osvojio naslov prvaka Nizozemske
Nogomet
Liverpool se oprostio od borbe za naslov, Tottenham se i dalje nada Ligi prvaka
Nogomet
[UŽIVO] Varaždin poveo na Poljudu, Hajduk neprepoznatljiv!
Nogomet
Kronologija: Zrinski Osječko 1664 bolji od Dugopolja
Nogomet
Đekićevo stanje stabilno, sutra ga u Dubravi čeka hitna operacija
Nogomet
Kronologija: Osijek zasluženo svladao Lokomotivu i pobjegao na plus četiri
Nogomet
Roma traži pobjedu protiv Juventusa u borbi za Ligu prvaka
Nogomet
Bayer ima novi cilj - završiti sezonu bez ijednog poraza
Nogomet
Zrinski Osječko 1664 uvjerljivo do pobjede i povratka na vrh ljestvice
Nogomet