"U nama nema mržnje i osvete, ali je krajnje vrijeme za procesuiranje monstruoznih zločina počinjenih nad Srbima. Ne možemo prihvatiti selektivnu pravdu kako je bilo do sada, da je jedna – srpska strana za sve kriva, a da za ovolike srpske žrtve niko ne odgovara. Rekao je ovo juče predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik, obraćajući se okupljenima na Vojničkom groblju u Bratuncu na kojem je održan pomen i služen parastos za 3.267 srpskih civilnih žrtava koje su tokom ratnih sukoba 1992. godine ubile oružane snage Armije RBiH pod komandom Nasera Orića.” – Glas Srpske 12.07.2011. godine.

Premijer Srpske Aleksandar Džombić istakao je da međunarodna zajednica mora da uvaži činjenicu da su u proteklom ratu ubijani i Srbi. „U Srebrenici, Bratuncu i okolnim selima ubijeno je imenom i prezimenom 3.267 Srba. Želimo da pošaljemo istinu u svijet, da pokažemo i ukažemo da su Srbi stradali i da tražimo ravnopravan tretman prema svim žrtvama i svim zločincima.“

Pitate se u čemu je problem sa ovom izjavama?
Problem je u brojci od 3.267 srpskih civilnih žrtava koje su tokom ratnih sukoba ubile oružane snage Armije RBiH pod komandom Nasera Orića

Problem je što su ove brojke istakla, u tom trenutku, prva dva čovjeka Republike Srpske.

Problem je što mi nekritički vjerujemo domaćim političarima.

Problem je što to nije tačno.

Problem je što nije pametno reći da to nije tačno.

Problem je što se ove brojke koriste kao opravdanje, mada je takvo opravdanje glupo samo po sebi, za sve ono što se dešavalo jula 1995. godine u Srebrenici.

Pa krenimo sa redom.

Podaci koje ću vam predstaviti su dobijeni od Odjeljenja za istraživanje rata, ratnih zločina i obradu dokumentacije, znači zvanične institucije Republike Srpske kojoj je to posao i za čiji rad stanovnici Republike Srpske izdvajaju novac. Institucije – čije podatke bi vlast Republike Srpske trebala da koristi kada istupa u javnosti i govori o zločinima nad Srbima u regionu Srebrenice.

Tako bi barem trebalo biti.

1. Prema podacima Odjeljenja za istraživanje rata, ratnih zločina i obradu dokumentacije od početka do kraja rata u BiH (1992-1995) godine na teritoriji opština Zvornik, Srebrenica, Bratunac, Vlasenica sa opštinom Milići, Kalesija sa opštinom Osmaci i Šekovići pogunulo je 2.385 Srba. Žrtve su selektovane prema mjestu stradanja, a ne prema trenutnom prebivalištu, mjestu boravka, rođenja ili mjestu ukopa.

1.1. To je 882 osobe manje u odnosu na brojke koje su u svojim govorima spomenuli tadašnji Premijer i sadašnji Predsjednik Republike Srpske.

2. Od ukupnog broja Srba (2.385) koji su stradali u ovih 6 opština (plus opštine Milići i Osmaci) 1.974 su vojnici, 387 civili, a 24 su svrstani u kategoriju „nepoznat status“.

2.1. Ostaje nejasno odakle tadašnjem Premijeru i Predsjedniku Republike Srpske broj od 3.267 srpskih civilnih žrtava, kada je Odjeljenje za istraživanje rata, ratnih zločina i obradu dokumentacije pronašlo 387?

3. Interesantano je vidjeti i to da je 1992. godine poginulo 1.489 Srba (273 civila, 1.201 vojnika, a za 15 se vode kao nepoznat status), dok je u ostalim godinama rata (od 1993. do 1995.) poginulo 896 Srba. Interesantano je vidjeti i to da je 1992. godine ubijeno Srba civila 273, dok je u ostalim godinama rata (od 1993. do 1995.) poginulo 114 srpskih civila.

3.1. Ova dva podatka su veoma važna jer pokazuju da su srpski civili najviše stradali na početku rata tj. dok Srebrenica još nije bila proglašena „zaštićenom zonom“ (april 1993. godine).

4. Prema podacima Odjeljenja za istraživanje rata, ratnih zločina i obradu dokumentacije od trenutka kada je Srebrenica proglašena „zaštićenom zonom“ (april 1993. godine do 1995. godine) desila su se napadi na tri srpska sela Osmače, Srebrenica i Tamburića Kosa u kojima je stradalo troje ili više ljudi.

4.1. Iz ovih podataka sasvim je jasno da intenzitet napada na srpska sela od trenutka kada je Srebrenica proglašena „zaštićenom zonom“ nije bio tako intenzivan i brutalan kao što to vlasti Republike Srpske žele da nam predstave.

Vlast Republike Srpske, a i oni političari koji pretenduju da dođu na vlast, moraju tražiti da se krivci za ubijene srpske civile i vojne zarobljenike uhapse i osude. I to nije ništa sporno. Ali vlasti Republike Srpske ako žele dobro svom narodu ne smiju da zloupotrebljavaju srpske žrtve i njima manipulišu u svrhu sakupljanja jeftinih političkih poena i time na bilo koji način opravdavala sve ono što se dešavalo u Srebrenici u julu 1995. godine."

imali negdje podatak i tocni broj koliko je poginulo/nastradalo/ubijeno Bosnjaka,Srba i Hrvata?

Postoji "Bosanska knjiga mrtvih" od autora Mirsada Tokače gdje ima sve u detalje, navode se i imena svih poginulih, a to ukupno 97207 vojnika i civila.

Civili:

- Bošnjaci 33070

- Srbi 4075

- Hrvati 2163


Vojnici:

- Bošnjaci 30966

- Srbi 20830

- Hrvati 5625

Tokom rata u Bosni i Hercegovini ubijeno je i nestalo 97.207 ljudi, što je 2,22 odsto od ukupnog broja stanovništva u BiH prema popisu iz 1991. godine, pokazali su rezultati istraživanja Istraživačko-dokumentacionog centra (IDC). Mirsad Tokača, direktor IDC-a, podsjetio je da su na projektu "Gubici stanovništva od 1992. do 1995. godine" radili stručnjaci i volonteri posljednje tri i po godine, te da je za svaku žrtvu navedeno ime, prezime, mjesto stradanja, način smrti i svi relevantni podaci vezani za stradalu osobu koju imaju u evideniciji.Istraživanje je pokazalo da su od ukupnog broja žrtava 39.684 civili, a 57.523 vojnici. Najviše ljudi stradalo je 1992. godine (45.110 žrtava), te 1995. godine (19.338 žrtava). Od ukupnog broja stradalih, 80.545 je ubijenih, a 16.662 osobe su nestale."Broj nestalih mijenja se veoma često, jer se u toku ekshumacije i identifikacija nestalih DNK-analizom", kazao je Tokača.On je istakao da i kod broja ubijenih vojnika ima niz različitih kategorija, od onih koji su poginuli u borbi, potom vojnika koji su život izgubili u zarobljeništvu, te vojnika stradalih nesrećnim slučajem ili međusobnim obračunom."Više od 20 odsto od broja ubijenih civila su žene i to je alarmantan podatak", kazao je Tokača i dodao da su od ukupnog broja ubijenih i nestalih 3,47 odsto djeca.Po nacionalnoj strukturi, najviše ubijenih i nestalih – 64.036 su Bošnjaci (3,36 odsto od ukupnog broja osoba koje su se na popisu stanovništva 1991. godine izjasnile kao Muslimani), 24.905 žrtava je srpske nacionalnosti (1,82 odsto te nacionalne populacije iz 1991. godine), 7.788 Hrvata (1,02 odsto hrvatske populacije iz 1991. godine) i 478 ostalih.Istražujući gubitke stanovništva u ratu, IDC je utvrdio da je najviše ljudi stradalo u regiji Podrinja (29.752 žrtve), zatim u regiji Pounja 14.461, te Sarajeva 14.011 žrtava. Tokača je napomenuo da su se u istraživanju pridržavali oblasti bivše SR BiH, kada je Sarajevska regija obuhvatala 10 prijeratnih opština, koje su kasnije pripale RS ili FBiH."Ovo istraživanje može biti naš doprinos Komisiji za Sarajevo koju je osnovao bh. parlament. Napomenuću da smo istraživali broj ubijenih s mjestom prebivališta u Sarajevu", kazao je Tokača.Tokača je naglasio da se najviše manipuliše brojem žrtava u proteklom ratu, te da to posebno koriste političari."Ovo je jedini način da vratimo dostajanstvo žrtvama i njihovim porodicama. Manipulicija brojem žrtava dodatni je elment za usijavanje političke atmosfere. Zato smo i čekali da prođu izbori da ovo objavimo", kazao je Tokača. Do sada su se podaci o broju stradalih u ratu kretali od 156.000 do 329.000, kada su domaći izvori u pitanju, a kod inostranih izvora broj stradalih bio je  od 25.000 do 200.000.

Ovo je valjda najblize istini, svi se slazu.

problem je trebao biti rijesen 95., nazalost amerikanci nas sprijecili od ulaska u banja luku, pa onda napredovanja prema brckom.....

Četnik se danas izvukao. Da ga bar ovako dočekujemo u Hrvatskoj, ali nikad se naučit pameti.

Apsolutno... zna se kako se riješva problem kada sustav ne radi kako treba - resetiraš ga. Ovaj naš sustav je trebalo postaviti na 1054 godinu, Drinu proširiti za 3 km...

Jao koji ste vi sovinisti, posebno ovaj nikce... frapiran sam.