Čini mi se da Ivano puno bolje igra za reprezentaciju ,nego za klub gdje igra malo slabije i nije dominantan ,a u repki se razgoropadi.S druge strane Lacković je u klubu među najboljima,a za repku daje puno manje

imao je ucinak za povijest a nije u sedmorci... steta... 

ma vidi ovo,ima i postenih njemaca

Stefan Kretzschmar, Bivši njemački rukometni reprezentativac tvrdi da njegova zemlja ne bi bila prvak svijeta da nije bilo pomoći sudaca i domaćeg terena

Njemački rukometni superstar Stefan Kretzschmar godinama je bio jedan od glavnih igrača reprezentacije. Sve u rukometnom "manschaftu" vrtjelo se oko njega sve do prošle godine kada je odlučio reći zbogom reprezentaciji.
- Došlo je vrijeme da se malo više posvetim sebi i privatnom životu , rekao je ne tako davno rukometni Denis Rodman, javnosti poznat po izazovnim frizurama i brojnim tetovažama.

Četiri je godine bio u vezi s poznatom plivačicom Franziskom van Almsick i u to su vrijeme bili najpopularniji sportski par. Kretzschmar je odlučio prestati, čini se, za njega baš u najgore vrijeme jer je Njemačka baš sada i bez njega konačno došla do zlata na SP-u.
- Nije mi žao, no možda će mi biti jednoga dana. Ne znam. Rekao sam svima da se opraštam od reprezentacije i toga sam se držao do kraja. Prije SP-a rekao sam izborniku Brandu da ću se odazvati pozivu i doći samo ako se ozlijedi Jansen i ako ne bude alternativa. Srećom, sve je prošlo u najboljem redu.

• Što to ima ova nova njemačka generacija te je osvojila zlato, a nije imala vaša zlatna generacija?
- Mi smo bili odlična momčad, ali nismo uspjeli kao ovi sada, nego smo osvajali srebro na dva velika natjecanja u Portugalu i Ateni. Oba su puta od nas bolji bili Hrvati i zasluženo su osvajali zlatna odličja. Imali smo nesreću i igrali u vrijeme kada je Hrvatska bila nepobjediva. Bez obzira na ovo zlato, moja je generacija bila bolja od ove današnje.

• Kako je onda otišla na vrh?
- Osobno sam kritičan prema istinskoj kvaliteti sadašnje reprezentacije. Uvijek sam bio otvoren i govorio ono što mislim, a sada mislim da je Njemačka prvak samo zato što je igrala kod kuće i što je imala pomoć sudaca, posebno u četvrtfinalu protiv Španjolske i još više u polufinalu s Francuskom.

• Kako jedan Nijemac može reći takvo što?
- Zato što je tako i zato što su to vidjeli svi koji ‘kuže’ rukomet. Ova je momčad limitirana, igrala je očajno na početku, zatim se polako dizala te na kraju dala sve od sebe i više od toga kad je bilo najpotrebnije. Oni bolje od toga ne mogu i zaista im se sve poklopilo, a pred svojom publikom može se igrati iznad vlastitih limita. Ne vjerujem da će mnogo pokazati na sljedećim natjecanjima.

• Ipak, naslovi se pamte...
- Svakako, no ja ću isto tako cijeli život pamtiti da je u Njemačkoj 2007. najbolja momčad bila Hrvatska i genijalac Ivano Balić. Oni su trenutačno najbolji na svijetu. Igraju najljepši rukomet, a Balić je za mene broj jedan svih vremena. On je svijet za sebe, rukometna poezija...

• Kako tumačite činjenicu da su zauzeli tek peto mjesto?
- Čista nesreća. Pobijedili ste u devet utakmica, a izgubili jednu, i to baš onu koja je bila najvažnija. Događa se. Bili ste favorit prvenstva, vi i Francuzi. To ste opravdali i dokazali lijepom igrom, no niste imali sreće. Sustav natjecanja bio je malo nes(p)retan.

Preuzeto sa: Jutarnji list

ima li ko da ovo prevede,bar dio??!!


Bajo un aspecto muy peculiar, amablemente tímido, parco en palabras con los que no conoce pero muy claro, amigo de sus amigos y reticente ante las entrevistas, Ivano Balic, de 27 ańos, esconde genialidad. Con el balón de balonmano en las manos, ante defensas que le superan en altura y peso, a este joven croata no le tiembla el pulso y saca el genio que tiene dentro, dando pases imposibles, lanzando balones por huecos que nadie ve o rompiendo las cinturas de los defensores al ser capaz de cambiar, en sólo unos instantes, de un ritmo de juego cansino a otro plagado de rapidísimas fintas y quiebros.
Es uno de esos jugadores con carisma de líder, que pueden marcar un partido y, por eso, no es de extrańar que el central del Portland San Antonio haya sido reconocido -de nuevo, porque ya acumula cinco títulos como ése en las últimas grandes citas internacionales- como jugador más valioso del reciente Mundial de Alemania.

- żCuál es su balance del Mundial?

- No estamos contentos con el quinto puesto, pero sí por el juego. Creo que Croacia jugamos muy bien. Trabajamos mucho y, para mí, hicimos el mejor juego de todas las selecciones participantes. De hecho, sólo perdimos un partido, el de cuartos de final con Francia. Y aquello no fue un partido, fue una lucha porque los árbitros dejaron hacer de todo.

- żQué siente cuando le premian como mejor jugador del mundo?

- Un orgullo muy grande. Es una alegría tremenda porque es un reconocimiento a tu juego, el que la gente premia tu trabajo.

- żCuál es su secreto? żTiene que ver algo la herencia genética?

- No lo sé. Me gustaría explicarlo pero no puedo. Mi padre fue un buen jugador y, quizá, algo sí se pegó.Luego, está el trabajo personal. Si no trabajas mucho, nunca podrás demostrar lo que sabes.

- żLe gustaría que su hijo Dino, de 6 ańos, siguiera con la "tradición" familiar?

- El balonmano es mi deporte y me encanta, pero lo cierto es que no me gustaría que mi hijo lo jugara. Es demasiado duro y sacrificado. Pegan mucho y tampoco se gana tanto. Preferiría que jugara al baloncesto, pero él será quien deba elegir.

- Él estará ya acostumbrado a los éxitos de su padre...

- Sí (ríe). Esta vez nada más verme después de llegar del Mundial lo único que me preguntó fue: żQué traes esta vez, papá?

- En Croacia es todo una figura. En Pamplona pasa más desapercibido. żQué tal se encuentra aquí?

- Contentísimo, la verdad. Estoy francamente bien y muy tranquilo. No tengo ninguna queja, salvo la falta de mar. Es lo que más echo de menos de mi país, el único pero. Me encanta estar en la playa, zambullirme en el agua o tomar un café tranquilamente en la costa. Es lo único que me falta.

- A Richardson le apodan el "Mago" y Luismi López (locutor de TVE) habla de usted como "Maravilla" Balic. żLe gusta?

- żEn serio? No lo sabía. Sí, claro que me gusta. Es algo para estar contento.

- Hay aficionados que piensan que rinde más con la selección que con el Portland y que, quizá, debería llevar la camiseta croata bajo la antoniana para verle brillar...

- (Ríe). No creo que ésa fuera la solución. No, en serio, lo cierto es que los sistemas de juego son diferentes. Con Croacia tengo más opciones de lanzar y marcar y quizá eso destaca siempre más. En el Portland juego más con los cruces y para mis laterales. Es cuestión de táctica, nada más.

- De todas formas, cada ańo que pasa, se le nota más asentado y jugando mejor con el San Antonio...

- Creo que sí. Al menos yo me veo más a gusto y llevando mejor el juego del equipo. Pienso que estoy viviendo mis mejores ańos. Siempre se puede ir a más, pero por ahora éste es mi mejor momento.

- Ahora vuelve a la Liga Asobal y a la Liga de Campeones. żCómo las ve?

- Creo que podemos ganar las dos. żPor qué no? Hay que tener confianza e ilusión, aunque nunca se sabe qué puede ocurrir. En Europa creo que podemos ganar al Ciudad Real. Hemos mejorado y estamos muy bien, no como el ańo pasado.

- Otro tema de actualidad fue el falso positivo de su amigo y compatriota Dominikovic. żCómo lo vivió?

- Desde que él mismo me dijo lo que ocurría, pensé en que debía ser un error. No cabía otra. Conozco a Davor desde hace 15 ańos. Sabía que nunca tomaría nada. De todas formas es muy duro por todo lo que él ha tenido que pasar. Y da inseguridad porque ves que pueden hundirte la vida sin razón, por error. Nunca sabes qué puede pasar con las muestras de orina.

deportesdenavarra.com

google translate? 

  Jacobsen zar neznas spanjolski ????

 kaze da navija za HRVATSKU!

ma stvarno, jel se zove ivano??